Als ik langs de kust loop en zilte lucht inadem, word ik eraan herinnerd dat de oceaan niet zomaar een landschap is – het is mijn levensondersteuning. Wetenschappers schatten dat de oceaan meer dan de helft van de zuurstof produceert die ik inadem en meer dan 90% van de overtollige warmte van de opwarming van de aarde heeft opgenomen, waardoor we veel hardere klimaten bespaard blijven. Toch stroomt er jaarlijks naar schatting 8 tot 11 miljoen ton plastic in deze wateren – ongeveer een vrachtwagenlading per minuut – en wordt meer dan een derde van de wilde vispopulaties nu overbevist. Elke keer dat ik een plastic fles in de branding zie dobberen of lees dat alleen al tussen 2009 en 2018 14% van het koraal wereldwijd is afgestorven, voel ik hoe kwetsbaar dit blauwe hart werkelijk is – maar ik weet ook dat ik kan helpen het te helen.
Ik begin klein door wegwerpplastic te weigeren en te hergebruiken wat ik kan: die gehavende roestvrijstalen fles naast me zorgt ervoor dat er jaarlijks zo'n 750 wegwerpplastics in omloop komen. Ik vervang agressieve schoonmaakmiddelen door biologisch afbreekbare schoonmaakmiddelen en kies voor rifveilige zonnebrandcrème, zodat mijn dagelijkse routine geen giftige sporen achterlaat. Ook het avondeten wordt een statement; als ik kies voor duurzaam gecertificeerde of lokaal gevangen vis, stem ik voor gezonde visbestanden die zich kunnen herstellen – een aanpak die zich heeft bewezen in beschermde mariene gebieden, waar de biomassa binnen tien jaar met meer dan 600% kan toenemen.
Weekendopruimacties op het strand en burgerwetenschapsapps zetten mijn stappen om in data die beleid sturen. Elk plastic fragment dat ik registreer, draagt bij aan wereldwijde studies die overheden aanzetten tot uitgebreide producentenverantwoordelijkheid en een verbod op de meest beruchte wegwerpartikelen. Ik pleit voor het vergroten van zeereservaten: alleen al het beschermen van 30% van de oceaan tegen 2030 zou 1000 soorten voor uitsterven kunnen behoeden en gigaton aan blauwe koolstof kunnen opslaan in mangroven en zeegras.
Omdat de kleding die ik draag overal met me meegaat, kies ik voor merken die vechten voor de zee. Daarom blijf ik kiezen voor unik. Fashion . Hun on-demand kledingstukken zijn gemaakt van biologische of gerecyclede vezels, waardoor de 30% van de modevoorraad die normaal gesproken rechtstreeks op de vuilnisbelt belandt, wordt geëlimineerd. Elke aankoop financiert projecten die spooknetten uit het water halen en kustgebieden herplanten. Wanneer ik een unik. Fashion T-shirt aantrek, kleed ik me niet zomaar aan – ik draag een stukje oceaanherstel op mijn schouders. Ik ben maar één persoon, maar één druppel kan een golf veroorzaken; elke bijvulling, elke rifveilige keuze, elke oceaanvriendelijke outfit zorgt ervoor dat het blauwe hart van onze planeet generaties lang blijft kloppen.
